حجت الاسلام والمسلمین حجت الله سروری در گفتگو با خبرگزاری «حوزه»، گفت: جایگاه امام در زندگی، جایگاه چراغ در شب تاریک است؛ یعنی چونان که در شب تار، در شب ظلمانی، نیازمند چراغ هستیم و چشم ما شب تاریک را کفایت نمی کند، نیازمند یک چراغ می باشیم.

وی افزود: در ظلمت مطلق شب تشخیص خطر برای ما ممکن نیست؛ اگر بیرون از خانه باشیم هیچ امنیتی از افتادن در چاله‌ها نداریم، هیچ امنیتی از برخورد با حیوانات موذی، زهردار، قاتل، کشنده، نداریم و اگر در خانه باشیم چشم ما کمک صددرصدی به ما نمی‌کند، حتی از تشخیص رنگ‌هاو گلهای فرشی که رویش نشستیم عاجز هستیم، ناتوان هستیم؛ این موقعیت امام است.

نویسنده کتاب زندگی با خورشید هشتم بیان کرد: امام در زندگی تاریک این دنیا به منزله همان چراغ است، جدایی از امام و فرهنگ اهل بیت(ع) مساوی با برخورد به انواع خطرهای فکری، روحی، روانی، خانوادگی، اجتماعی، و اقتصادی است.

وی گفت: اهل‌بیت(ع)، صراط مستقیم دین و امّت وسط می‌باشند و معارف، عقاید و فرامین اسلام را بدون افراط و تفریط، بیان کرده‌اند، از این رو معیار سنجش و عهده‌دار هدایت جامعه بشری تا قیامت هستند.

وی افزود: به تعبیر قرآن که می فرماید: «وَجَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» و امام علی‌(ع) که در خطبه ۹۷ نهج البلاغه می‌فرماید: «انْظُرُوا أَهْلَ بَیْتِ نَبِیِّکُمْ فَالْزَمُوا سَمْتَهُمْ وَ اتَّبِعُوا أَثَرَهُمْ فَلَنْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ هُدًى وَ لَنْ یُعِیدُوکُمْ فِی رَدًى، فَإِنْ لَبَدُوا فَالْبُدُوا وَ إِنْ نَهَضُوا فَانْهَضُوا وَ لَا تَسْبِقُوهُمْ فَتَضِلُّوا وَ لَاتَتَأَخَّرُوا عَنْهُمْ فَتَهْلِکُوا/ در زندگی به اهل بیت نگاه کنید، از آن سمت که آنها گام برمى‏دارند منحرف نشوید و قدم به جاى قدمشان بگذارید. آنها هرگز شما را از جاده هدایت بیرون نمى‏برند و به پستى و هلاکت باز نمى‏گردانند، اگر سکوت کنند، سکوت کنید و اگر قیام کردند، قیام کنید، از آنها پیشى نگیرید که گمراه مى‏شوید؛ از آنان عقب نمانید که هلاک مى‏ گردید». 

حجت الاسلام والمسلمین سروری یادآور شد: انسان هدایت‌خواه باید در مسیر سعادت، سرعت خود را با آنها تنظیم کند و پای در جای پای آنها بگذارد، چون جا ماندن یا سبقت از آنها باعث جدایی از مسیر هدایت و افتادن در جاده گمراهی و هلاکت خواهد بود.

این کارشناس حوزوی بیان کرد: امامان پاك ما در ميان مردم و با مردم مي زيستند، وعملا به مردم درس زندگي و پاكي و فضيلت مي آموختند، آنان الگو و سرمشق ديگران بودند، و با آن كه مقام رفيع امامت آنان را از مردم ممتاز مي ساخت و برگزيده خدا و حجت او در زمين بودند درعين حال در جامعه حريمي نمي گرفتند و خود را از مردم جدا نمي كردند و به روش جباران انحصار و اختصاصي براي خود قائل نمي شدند، و هرگز مردم را به بردگي و پستي نمي كشاندند و تحقير نمي كردند. آنان نمونه بارز اسوه حسنه مي باشند.

وی گفت: یکی از همین اولیای پاک الهی و اوصیای الهی، امام رضا(ع) بودند که بررسی ابعاد ویژه اخلاقی آن حضرت برای همه اعصار و قرون یک درس ماندگار است.

حجت الاسلام والمسلمین سروری بیان کرد: «ابراهیم بن عباس» دربارۀ روش اخلاقی آن حضرت می گوید: هرگز ندیدم آن حضرت، با سخن خود در حق کسی جفا کند (و مورد اهانت و آزار قرار دهد) و یا کلام کسی را قبل از آنکه پایان یابد، قطع کند. نیاز نیازمندان را برآورده می ساخت و هرگز حاجتمندی را که توان انجام حاجت او را داشت، رد نمی کرد. هرگز پای خود را نزد دیگران دراز نمی کرد. و هرگز در حضور دیگران به چیزی تکیه نمی داد. و هرگز ندیدم غلامان و خدمۀ خود را دشنام دهد. و ندیدم که در جمع با صدای بلند بخندد؛ بلکه خنده اش تبسّم بود.

وی افزود: وی در ادامه بیان می کند که زمانی که حضرت سفره پهن می کرد، بردگان و خدمه و حتی دربانها و نگهبانان نیز با او بر سفره می نشستند. خوابش کم بود و کارهای نیک و صدقه های پنهانی فراوانی داشت و اکثر آنها را در شب تار انجام می داد (تا مبادا کسی خجالت بکشد و یا او را بشناسد) هر کس گمان کند مثل او را [در غیر اهل بیت] در فضایل دیده است، او را تصدیق نکن.

نویسنده کتاب زندگی با خوشید هشتم گفت: اگر بخواهیم در جامعه خویش شاهد امنیت و آرامش و رحم و مروت و صفا و نیکی و خوش اخلاقی و فرهنگ سازی اهل بیتی باشیم ناگریزیم که به فرهنگ این حضرات اقتدا نه اینکه در دام فرهنگ منحط غربی بیافتیم.

وی بیان کرد: شخصی به محضر امام رضا علیه السلام شرفیاب شد واز حضرتش سوال نمود که بهترین بندگان خداوند چه کسانی هستند؟ حضرت رضا علیه السلام در جواب فرمودند بندگان خوب خدواند پنج ویژگی وصفت دارند  با پنج آیتم می توان انها را شناخت :این نوع احادیث حکم  خط کش وشاغول در زندگی دارد برای همه افراد جامعه اگر عمل شود:البته  این کلام نورانی بر گرفته از آیات کلام اللّه مجید است که برای بیداری بندگان خدا توسط حضرت بیان شده امید است چراغ هدایت همه ما قرار گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین سروری اظهار کرد: خداوند می فرماید: قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ ؛ بگو به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند که از آنچه گردآوری کرده اند بهتر است.

وی گفت: «اَلَّذینَ اِذا اَحسَنُوا أَستَبشَروُا» نیز کسانی هستند که وقتی کار نیک و طاعاتی از طاعات الهیّه را انجام می‏دهند، از این که موفّق به انجام آن شده‏اند، مسرور می‏شوند. خوشحالی که به سبب رضایت خداوند تبدیل به حالتی روحانی و معنوی است پس از انجام عمل خیرخواهانه به انسان دست می دهد هر انسانی در زندگی به نیرویی روحی و روانی برای حرکت و فعّالیت‌های خویش نیازمند است.

وی افزود: در مرتبه دوم نیز بیان شده است که «وَ اِذا اَسائُوا اِستَغفَروُا»؛ یعنی اگر خطای  و غفلتی در زندگی مرتکب شدند، این‌ها از خداوند پوزش می‌طلبند، استغفار می‌کنند و بی‌تفاوت نمی‌گذرند؛ چون با تمام وجود به این باور و کلام نورایی امیر مومنان رسیده اندکه می فرماید«مُدَاوَمَةُ الْمَعَاصِی تَقْطَعُ الرِّزْق»؛ تداوم گناه، رزق را قطع می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین سروری خاطرنشان ساخت: در مرتبه سوم بیان شده است که «وَ اِذا اُعطوُا شَکَروُا»؛ یعنی اگر خداوند به آن‏ها عطایی کرد و نعمتی به ‏آن‏ها عنایت کرد، سپاس‏گزاری می‏کنند و این‏طور نیست که بی‏تفاوت باشند، بلکه نسبت به معطی خودشان، تشکّر و سپاس‏گزاری می‏کنند.

وی گفت: در مرتبه چهارم بیان شده است که «وَ اِذَا ابتَلَوا صَبَرُوا»؛ یعنی اگر گرهی به کارشان بیافتد و ابتلایی پیدا کنند، از خدا گِله نمی‏کنند، بلکه صبر می‏کنند و اهل شکایت نیستن و پنجم؛ «وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا»، اگر خشمگین شوند، عفو می‏کنند؛ انتقام نمی‏گیرند و حتّی اهل انتقام‏گیری هم نیستند.

این استاد حوزه بیان کرد: این سلوک رفتاری در سیمای امام رضا(ع) که خوشبختانه اخبار کثیری از حالات و وجه آن امام به ما رسیده است، وجود دارد که نظر به این سیما، دنیا و آخرت شیعیان و مسلمانان را تضمین خواهد کرد.